Ynglingatal.
Þjóðólfr ór Hvini, hirdskald hos Harald Hårfagre.

1.
Varð framgengt,
þar er Fróði bjó,
feigðar orð,
er at Fjölni kom;
siklingi
svigðis geira
vágr vindlauss
of viða skyldi.

2.
En dagskjarr
Dúrnis niðja
salvörðuðr
Sveigði vétti,
þá er í stein
enn stórgeði
Dusla konr
ept dvergi hljóp,
ok salr bjartr
þeira Sökmímis
jötunbyggðr
við jöfri gein.

3.
En á vit
Vilja bróður
vitta véttr
Vanlanda kom,
þá er trollkund
of troða skyldi
liðs grímhildr
ljóna bága;
ok sá brann á beði Skútu
menglötuðr,
er mara kvalði.

4.
Ok Visburs
vilja byrgi
sævar niðr
svelga knátti,
þá er meinþjóf
markar öttu
setrs verjendr
á sinn föður;
ok allvald
í arinkjóli
glóða garmr
glymjandi beit.

5.
Hitt var fyrr
at fold ruðu
svereðberendr
sínum drótni,
ok landherr
af lífs vönum
dreygrug vápn
Dómalda bar,
þá er árgjörn
Jóta dolgi
Svía kind
of sóa skyldi.

6.
Ok þess opt
of Yngva hrör
fróða menn
of fregit hafðak,
hvar Dómarr
á dynjanda
bana háalfs
of borinn væri;
nú þat veitk,
at verkbitinn
Fjölnis niðr
við fýri brann.

7.
Kveðkat dul,
nema Dyggva hrör
Glitnis gná
at gamni hefr,
því at jódis
Ulfs ok Narfa
Konungmann
kjósa skyldi;
ok allvald
Yngva þjóðar
Loka mær
of leikinn hefr.

8.
Frák at Dagr
dauða orði
frægðar fúss
of fara skyldi,
þá er valteins
til Vörva kom
spakfrömuðr
spörs at hefna.

9.
Ok þat orð
á austrvega
vísa ferð
frá vígi bar,
at þann gram
af geta skyldi
slöngviþref
Sleipnis verðar.

10.
Þat tel ek undr,
ef Agna her
Skalfar ráð
at sköpum þóttu,
þar gœðing
með gullmeni
Loga dís
at lopti hóf
svalan hest
Signýjar vers.

11.
Fell Alrekr,
þar er Eiríki
bróður vápn
at bana urðu,
ok hnakkmars
með höfuðfetlum
Dags fríendr
of drepask kváðu;
frá-at maðr áðr
eykja greiði
Freys afspring
í folk hafa.

12.
Ok varð hinn,
er Alfr of vá
vörðr véstalls,
of veginn liggja,
er dölingr
dreyrgan mæki
öfundgjarn
á Yngva rauð.

13.
Var-a þat bært
at Bera skyldi
valsœfendr
vígs of hvetja,
þá er brœðr tveir
at bönum urðusk,
óþurfendr,
of afbrýði.

14.
Varð Jörundr
hinn er endr of dó,
lífs of lattr
í Limafirði,
þá er hábrjóstr
hörva Sleipnir
bana Goðlaugs
of bera skyldi;
ok Hagbarðs
hersa valdi
höðnu leif
at halsi gekk.

15.
Knátti endr
at Upsölum
ána-sótt
Aun of standa,
ok þrálífr
þiggja skyldi
jóðs alað
öðru sinni.

16.
Ok sveiðurs
at sér hverfði
mækis hlut
enn mjávara,
er okhreins
áttunga hrjóðr
lögðis odd
liggjandi drakk;
máttit hárr
hjarðar mæki
austrkonungr
upp of halda.

17.
Ok lofsæll
ór landi fló
Týs áttungr
Tunna ríki,
en flæming
farra trjónu
jötuns eykr
á Agli rauð.

18.
Sá er of austr
áðan hafði
brúna hörg
of borinn lengi,
en skiðlauss
Skilfinga nið
hœfis hjörr
til hjarta stóð.

19.
Fell Óttarr
und ara greipar
dugandligr
fyr Dana vápnum;
þann hergamr
hrægum fœti,
víts borinn,
á Vendi sparm.

20.
Þau frá ek verk
Váts ok Fasta
sœnskri þjóð
at sögum verða,
at eylands
jarlar Fróða
vígfrömuð
of veginn höfðu.

21.
Þat frák enn,
at Aðils fjörvi
vitta véttr
of viða skyldi,
ok dáðgjarn
af drasils bógum
Freys áttungr
falla skyldi.

22.
Ok við aur
ægir hjarna
bragnings burs
of blandinn varð,
ok dáðsæll
deyja skyldi
Ála dolgr
at Upsölum.

23.
Veit ek Eysteins
enda folginn
lokins lífs
á Lófundi,
ok sikling
með Svíum kváðu
józka menn
inni brenna.

24.
Ok bitsótt
í brandnói
hlíðar þangs
á hilmi rann,
þá er timbrfastr
toptar nökkvi,
flotna fullr,
ok fylki brann.

25.
Þat stökk upp,
at Yngvari
Sýslu kind
of sóit hafði,
ljóshömum
við lagar hjartar
herr eistneskr
at hilmi vá;
ok austmarr
jöfri sœnskum
Gymis ljóð
at gamni kveðr.

26.
Varð Önundr
Jónakrs bura
harmi heptr
und himinfjöllum,
ok afvæg
Eista dolgi
heipt hrísungs
at hendi kom;
ok sá frömuðr
foldar beinum
Högna hrörs
of horfinn var.

27.
Ok Ingjald
í fjörvan trað
reyks rösuðr
á Ræningi,
þá er húsþjófr
hyrjar leystum
goðkynning
í gögnum sté.

28.
Ok sá yrðr
allri þjóðu
sanngörvastr
með Svíum þótti,
er hann sjalfr
sínu fjörvi
frœknu fyrstr
of fara skyldi.

29.
Ok við vág,
hinn er við arði,
hræ Áleifs
ölgylðir svalg,
görvar leysti
sonr Fornjóts
af Svía jöfri;
sá áttkonr
frá Upsölum
Lofða kyns
fyr löngu hvarf.

30.
Þat frá hverr,
at Halfdanar
sökmiðlendr
sakna skyldu,
ok hallvarps
hlífi-nauma
þjóðkonung
á Þótni tók;
ok Skereið
í Skíringssal
of brynjalfs
beinum drúpir.

31.
En Eysteinn
fyr ási fór
til Býleists
bróður meyjar,
ok nú liggr
und lagar beinum
rekks löðuðr
hjá jöfur gauzkum
Vöðlu straumr
at vági kemr.

32.
Ok til þings
þriðja jöfri
Hveðrungs mær
ór heimi bauð,
þá er Halfdanr,
sá er Holtum bjó,
norna dóms
of notit hafði;
ok buðlung
á Borrói
sigrhafendr
síðan fálu.

33.
Varð Goðröðr
en göfugláti
lómi beittr,
sá er löngu var,
ok umbráð,
at ölum stilli,
höfuð heiptrœkt
at hilmi dró.

34.
Ok launsigr
enn lómgeði
Ásu árr
af jöfri bar,
ok buðlungr
á beði fornum
Stíflusunds
of stunginn var.

35.
Ok niðkvísl
í Nóregi
þróttar Þrós
of þróazk hafði;
réð Áleifr
Upsa forðum
víðri grund
ok vestmari,
goðum glíkr
ok Grenlands fylki.

36.
Unz fótverkr
við Foldar þröm
virða vin
of viða skyldi;
liggr gunndjarfr
á Geirstöðum
herkonungr
haugi ausinn.

37.
Þat veit ek bezt
und bláum himni
kenninafn,
svá at konungr eigi,
er Rögnvaldr,
reiðar stjóri,
heiðum-hárr
of heitinn er;
ok mildgeðr
markar drótinn.

38.
Höfuðbaðm,
þar er heiðsæi
á fjörnis
fjöllum drýgði.