Þórsdrápa.
Eilífr Goðrúnarson

1.
Flugstalla réð felli
fjörnets goða at hvetja
[drjúgr var Loptr at ljúga]
lögseims faðir heiman;
geðreynir kvað grœnar
Gauts herþrumu brautir
vilgi tryggr til veggjar
víggs Geirröðar liggja.

2.
Geðstrangr of lét göngu
Gammleið Þóarr skömmum
[fýstusk þeir at þrýsta
Þorns niðjum] sik biðja,
þá er garðvíkr Skotum ríkri,
endr til Ýmsa kindar
Iðja setrs frá Þriðja.

3.
Görr, varð í för fyrri
farmr, meinsvárans, arma
sóknar hapts með svipti
sagna galdrs en Rögnir;
þyl ek granstrauma Grímnis;
gall- mantælendr halla
-ópnis ilja gaupum
Endils á mó spendu.

4.
Ok, Gangs, vanir gengu
gunn, vargs himintörgu
fríðrar unz til fljóða
frumseyrir kom dreyra,
þá er bölkveitir brjóta
bragðmildr Loka vildi
bræði vændr á brúði
bág sefgrímnis mága.

5.
Ok vegþverrir varra
vann fetrunnar Nönnu
hjalts, af hagli oltnar,
hlaupáar, of ver gaupu;
mjök leið ór stað stökkvir
stikleiðar veg breiðan
urðar þrjóts, þar er eitri,
œstr, þjóðáar fnœstu.

6.
Þar í mörk fyrir [-markar
málhvettar byr-] settu
[né hvélvölur hálar]
háfs skotnaðra [sváfu];
knátti, hreggi höggvin,
hlymþél við möl glymja,
en fellihryn fjalla
Feðju þaut með steðja.

7.
Harðvaxnar leit herðar
halllands of sik falla
[gatat] mar njótr [in neytri]
njarð- [ráð fyr sér] -gjarðar;
þverrir lét, nema þyrri
Þorns, barna sér Marnar,
snerriblóð, til, svíra,
salþaks megin vaxa.

8.
Óðu fast [en] fríðir
[flaut] eiðsvara Gauta
setrs víkingar snotrir
[svarðrunnit fen] gunnar;
þurði hrönn at herði
hauðrs rúmbyggva nauðar
jarðar skafls af afli
áss hretviðri blásin.

9.
Unz með ýta sinni
[aflraun var þat] skaunar
á seil [himinsjóla]
sjalflopta kom Þjálfi;
háfðu stáli stríðan
straum hrekkmímis ekkjur;
stophnísu fór steypir
stríðlundr með völ Gríðar.

10.
Né djúp- akörn drápu
dolgs, vamms, firum, glamma
stríðkviðjöndum, stöðvar
stall við rastar -falli;
ógndjarfan hlaut Atli
eirfjarðan hug meira.
Skálfa Þórs né Þjálfa
þróttar steinn við ótta.

11.
Ok sifuna síðan
sverðs liðhatar gerðu
hlífar borðs við Hörða
harðgleipnis dyn barða,
áðr hylríðar hæði
hrjóðendr fjöru þjóðar
við skyld-Breta skytju
skálleik Heðins reikar.

12.
Dreif fyr dróttar kneyfi
dolg Svíþjóðar kolgu
[sótti] ferð [á flótta
flesdrótt í vá] nesja,
þás funristis fasta,
flóðrifs Danir, stóðu,
knáttu, Jólnis ættir,
útvés fyrir lúta.

13.
Þar er í þróttar hersar
þornrann hugum bornir,
hlymr varð hellis Kumra
hringbalkar, fram gengu;
Lista var fœrðr í fasta
[friðsein var þar] hreina
gnípu hlöðr á greypan
[grán] hött risa kvánar.

14.
Ok, hám, loga himni
hall-, fylvingum, -vallar,
tráðusk þær, við tróði
-tungls brá- salar þrungu;
húfstjóri braut hváru
hreggs váfreiða tveggja
hlátr-Elliða hellis
hundfornan kjöl sprundi.

15.
Fátíða nam frœði,
fjarðeplis, konr Jarðar,
mœrar legs né mýgðu
menn ölteiti, kenna;
almtaugar laust œgir
angrþjóf sefa tangar
Óðins afli soðnum
áttruðr í gin Suðra.

16.
Þröngvir gein við þungum
þangs rauðbita tangar
kveldrunnunna kvinna
kunnleggs alinmunni.

17.
Svát hraðskyndir handa
hrapmunnum svalg gunnar
lyptisylg á lopti
langvinr síu Þröngvar,
þá er örþrasis eisa
ós Hrímnis fló drósar
til þrámóðnis Þrúðar
þjóst af greipar brjósti.

18.
Bifðisk höll þá er höfði
heiðreks of kom breiðu
und fletbjarnar fornan
fótlegg þrasis veggjar;
itr gulli laust Ullar
jótrs vegtaugar þrjóti
meina niðr í miðjan
mest bígyrðil nestu.

19.
Glaums niðjum fór görva
gramr með dreyrgum hamri;
of salvanið Synjar
sigr hlaut arinbauti;
komat tvíviðar tívi
tollur karms, sá er harmi,
brautar liðs, of beitti
bekk-, fall jötuns -rekka.

20.
Herblótinn vá hneitir
hógbrotningi skógar
undirfjalfrs af afli
alfheims bliku kalfa;
né liðföstum Lista
látr val-Rygir máttu
aldrminkanda aldar
Ellu steins of bella.

21.
Vreiðr stóð Vrösku bróðir,
vá gagn faðir Magna;
skelfra Þórs né Þjálfa
þróttar steinn við ótta,
[.......]