Runhenda.
Einarr Skúlason

1.
Jöfurr fýstisk austr
örlyndr ok hraustr.

2.
Víkverjum galt
[varð þannug halt]
görræði gramr,
gjafmildr ok framr;
flest folk varð hrætt,
áðr fengi sætt,
en gísla tók
sá er gjöldin jók.

3.
Vann siklingr sótt
við snarpa drótt
[leyfð er lýðum bær]
Leikbergi nær;
Renir flýðu ríkt,
ok reiddi slíkt,
öld festi auð,
sem öðlingr bauð.

4.
Funi kyndisk fljótt,
en flýði skjótt
Hísingar herr,
sá er hafði verr.

5.
Frétt hefk, at fell
[folks brustu svell],
jöfurr eyddi frið,
Apardjónar lið.

6.
Beit buðlings hjörr,
blóð fell á dörr,
hirð fylgðisk holl,
við Hjartapoll;
hugin gladdi heit,
hruðusk Engla beit
[óx vitnis vín],
valbasta Rín.

7.
Jók hilmir hjaldr,
þar var hjörva galdr
[hjósk hildar ský]
við Hvítabý;
ríkt lék við rönn
[rauðzk ylgjar tönn]
feksk fyrðum harmr,
fyriskógar garmr.

8.
Drap döglingr gegn,
dreif strengjar regn,
við Skörpusker
skjaldkœnan her;
rauf styrjar garp,
þá er stökkva varð,
randölun sótt,
reiðmanna gnótt.

9.
Rauð siklingr sverð,
sleit gylðis ferð
prúð Parta lík,
í Pílavík;
vann vísi alt,
fyr vestan salt
brandr gall við brún,
brent Langatún.

10.
Skark súðum sund
fyr sunnan Hrund,
mín prýddisk mund
við mildings fund.