Háleygjatal.
Eyvindr Finnsson, skáldaspillir.

1.
Vilja ek hljóð
at Háars líði,
meðan Gillings
gjöldum yppik,
meðan hans ætt
í hverlegi
galga farms
til goða teljum.

2.
Hinn er Surts
ór sökkdölum
farmögnuðr
fljúgandi bar.

3.
Þann skaldblœtr
skattfœri gat
ása niðr
við jarnviðju;
þá er þau meir
í Manheimum
skatna vinr
ok Skaði byggðu.

4.
Sævar beins
ok sonu marga
Öndurís
við Óðni gat.

5.
Þá er útröst
jarla bági
Belja dolgs
hyggva vildi.

6.
En Goðlaugr
grimman tamði
við ofrkapp
austrkonunga
Sogars jó,
er synir Yngva
menglötuð
við meið reiddu.

7.
Ok náreiðr
á nesi drúpir
vingameiðr,
þar er víkr deilir
þar er, fjölkunt
of fylkis hrör,
steini merkt
Straumeyjarnes.

8.
Ok sá halr
at Háars veðri
hösvan serk
hrísgrisnis bar.

9.
Varð Hákon,
Högna meyjar
viðr, vápnberr,
er vega skyldi,
ok sinn aldr
í odda gný
Freys áttungr
á Fjölum lagði.

10.
Ok þar varð,
er vinir fellu
magar Hallgarðs,
manna blóði
Stafness
við stóran gný
vinar Lóðurs
vágr of blandinn.

11.
Ok Sigurð,
inn er svönum veiti
hróka bjór
Haddingja vals
Farmatýs,
fjörvi næmðu
jarðráðendr
á öglói.

12.
Ok öðlingr
"í ölun jarðar
alnar orms"
ófælinn varð
lífs of lattr,
þar er landrekar
Týs áttung
í tryggð svíku.

13.
Þar varð minstr
meinvinnmönnum
Yngvigreys
öndverðan dag
fagnafundr,
er flota þeystu
jarðráðendr
at Eydönum.

14.
þá er sverðalfr
sunnan kníði
lagar stóð
at liði þeira.

15.
Þeim er alt austr
til Egða býs
brúðr val-Týs
und bœgi liggr.

16.
Jólna sumbl
enn vér gátum,
stillis lof,
sem steinabrú.