Gušrśnarkviša hin žrišja.

Herkia het ambott Atla, hon hafži verit frilla hans; hon sagši Atla, at hon hefži sež Žiožrec oc Gvdrvno beži saman; Atli var ža allokįtr. Ža qvad Gvdrvn:

 

1



 
5

«Hvat er žer, Atli!
e, Bvdla sonr!
hrygt i hvg?
hvi hler žv eva?
hitt mvndi ožra
iorlom žiccia,
at viž menn meltir
oc mic seir.»

 

 


2



 
5

Atli qvaž:
«Tregr mic žat, Gvdrvn
Givca dottir!
mer i ha
/llo
Herkia sagži,
at žit Žiožrecr
vndir žaki svefit
oc lettliga
lķni veržit.»

 

 


3



 
5

Gvšrvn qvaž:
«Žer mvn ec allz žess
eiža vinna
at inom hvita
helga steini,
at ec viž † Žiožmar
žatki attac,
er voržr ne verr
vinna knatti.

 

 

4



 
5

Nema ec halsaža
heria stilli,
iofvr oneisinn,
eķno sinni;
adrar vįro
ocrar spekior,
er viž hormvg tva
/
hnigom at rvnom.

 

 

5



 
5

Her com Žiožrecr
mež žria tego,
lifa žeir ne einir
žriggia tega manna.
Hrincto mic at brošrom
oc at bryniožom,
hrincto mic at ollom
hofnižiom.

 

 

6

Sentv at Saxa
svnnmanna gram!
hann kann helga
hver vellanda.»

 

 

7

Sia/ hvndrož manna
i sal gengo,
r kven konvngs
i ketil toki.

 

 


8



 
5

Gvšrvn qvaž:
«Kemra nv Gvnnarr,
calliga ec Ha
/gna,
secka ec sižan
svasa brožr;
sverži mvndi Ha
/gni
slics harms reka,
nv verž ec sialf fyr mic
synia lyta.»

 

 

9



 
5

Brį hon til botz
biortom lófa
oc hon vp vm toc
iarcnasteina:
«Se nv, seggir!
sync em ec oržin
heilagliga,
hve siį hverr velli.»

 

 

10



 
5

Hló ža Atla
hvgr i briosti,
er hann heilar sa
hendr Gvdrvnar:
«Nv scal Herkia
til hvers ganga,
sv er Gvšrvno
grandi uenti.»

 

 

11



 
5

Sa-at mažr armlict,
hverr er žat sa-at,
hve žar a Herkio
hendr svižnožo;
leiddo ža meż
ķ myri fvla.
Sva ža Gvdrvn
sinna harma.